ஒருவர் அவரை இறைத்தூதர்

என்கிறார்;

ஒருவர் இறைவனின் அவதாரம் 

என்கிறார்;

பலர் ஆராதனை எல்லாம் 

செய்கிறார்கள்;

ஆனால், 

ஒரு குழந்தை 

"bad touch" என்கிறது.

கோபத்தை 

கோபமாக மட்டும் 

வெளிக்காட்ட 

தெரிந்தவர்கள் 

முட்டாள்கள்.

பள்ளிக்கூடம் முடித்து 

கல்லூரி சென்று 

பட்டம் வாங்கியபின்,

படிப்பு 

ஆரம்பமாகிறது.

 மூளை

தனக்குத்தானே 

பெயர் 

வைத்துக்கொண்டது

"மூளை"

காதல் என்கிற உணர்வை 

சொற்களுக்குள் அடக்கி 

கவிதை எழுதுவது 

என்பது,

'டைகர்' க்கும் &

'டைகர் பிஸ்கட்' க்கும் 

போடும் முடிச்சி.

சுதந்திரம் என்பது, 

நாக்கு சம்பந்தப்பட்டது அல்ல;

மூக்கு சம்பந்தப்பட்டது.

அதாவது பேசுவது அல்ல 

சுதந்திரம்;

"சுவாசிப்பது!"  

கைப்பேசியை  

என்ன செய்தும் 

பலனில்லை;

சார்ஜ்-ஜில்

போடுவதற்கு 

முன்பு வரை கூட 

நன்றாகத்தான் 

இருந்தது. 

யோசித்து பார்த்தால், 

இன்று காலை 

அது 

என் முகத்தில்தான் 

விழித்தது.

எல்லோரும் கோலத்தின் அழகை 

இரசித்துக் கொண்டிருக்கையில்,

கோலத்தில் சிறைப்பட்டிருக்கும்

புள்ளிகள் 

என்னையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தன!

அகத்தின் 

அழகு 

முகநூலில் 

தெரியாது!

நதியின் தாகம் 

தீர்ந்துபோகிறது,

நிலவின் நிழல் 

நதியில் விழும்போது!

கணினிக்கு புரிந்தது 

புத்தர் 

அல்லது 

ஆதிசங்கரர்

மட்டும்தான்.

அதாவது 

பூஜ்யம் 

அல்லது 

ஒன்று :-)

நான் ரொம்ப பிஸி;

அப்படிதான் ஒருநாள் 

என் தாத்தாவின் 

கொள்ளு தாத்தாவிற்கு 

ஒரு பெயர் வைத்தேன்.

நானே ஒரு நாளை தேர்வுசெய்து 

அனைவருக்கும் கேக் கொடுத்து 

அவருக்கு பிறந்தநாள் 

கொண்டாடினேன்;

இப்போதுகூட அவருக்கு 

ஒரு தேதி முடிவுசெய்து 

திதி கொடுக்க ஒரு அய்யரை 

பார்க்க சென்றுக்கொண்டு இருக்கிறேன்.

நான் ரொம்ப பிஸி!

இரயில் பயணத்தில் 

நம் கூடவே 

ஓடிவந்த மரங்கள் 

எப்போது 

அங்கேயே நிற்கிறதோ,

அப்போது நாம் 

ஓட ஆரம்பிக்கிறோம்.

'சாமி பூ' என்று

அர்ச்சகர் என்னிடம் தர 

அம்மனிடம் கொடுங்கள் என்று 

அவளை நோக்கி 

கை காட்டினேன்.

என்னால் எவ்வளவு முடியுமோ

அவ்வளவு பார்த்துக் கொள்கிறேன்;

என்னை நம்பி இரு. 

இல்லையென்றால், மயிரே போனது 

என்று நான் திரும்பிகூட 

பார்க்காமல் சென்றுவிடுவேன் 

என்று கோவமாக சொல்லிவிட்டேன்.

(இன்று காலை எனக்கும் & என் தலைமுடிக்கும் 
நடந்த உரையாடல் இது)

எல்லா 'பாஸ்வேர்டு'-யும்

வைத்தாகிவிட்டது;

அடுத்த 'பாஸ்வேர்ட்'-க்கு 

அவசரமாக யாரையாவது 

காதலித்தாகவேண்டும்!

எனக்கு பிடித்தவை

இரண்டு.

ஒன்று இரண்டாவது.

இரண்டு ஒன்றாவது.

மல்லிகை பூவை பார்க்கும்போது

எனக்கு இரண்டு பிரச்சினைகள்:

அதற்கு அதன் பெயர்

'மல்லிகை' என்று தெரியாது.

இரண்டாவது அதன் வாசம்

கூட அதற்கு தெரியாது.

உன்னிடம் சொல்லாமலே 

நான் "பிரேக் அப்"

செய்துவிட்டேன்; 

எப்படி 

உன்னிடம் சொல்லாமலே 

உன்னைக் காதலித்தேனோ 

அப்படி.

என் இறுதி ஊர்வலத்திற்கு 

வந்தவர்கள் 

பத்திரமாக வீடு போய் 

சேரவேண்டும் 

என்பதே என் 

"இறுதி ஆசை"

புத்தகம் வாங்கியவுடன்

பெயருக்கு பதில்,

போன் நம்பர் எழுதுகிறான் 

21-ஆம் நூற்றாண்டு மனிதன்.

நிலா, நதி, தென்றல்,

தமிழ், காதல், மலர் - இதனைத்

தவிர்த்து எழுதுவது 

 'ஆர்கானிக்' கவிதை!

பழக்கதோஷம்

நிலவில் குடியேறி 

300 வருடம் ஆகிறது.

பூமியை காட்டி 

"பூமி சோறு" என்று 

குழந்தைகளுக்கு சொல்லாமல் 

இன்னும் "நிலா சோறு" என்றே 

சொல்கிறார்கள்.

ஒரு பெண்

ஆண் செய்யும்

அனைத்தும் செய்து

மீண்டும் பெண்

ஆகிறாள்!

பத்து வருடங்களுக்கு பிறகு

நான் காதலித்த

பெண்ணை கண்டேன்;

அவள் கண்டு கொள்ளவே

இல்லை;

பத்து வருடங்களுக்கு முன்பும்

அவள் அப்படித்தான்!

கொரோனா

பல சொந்தங்கள்

இப்போது,

'தூரத்து' சொந்தங்கள்.

கவிதைகள் 

காதல் 

கொள்ளும்போது 

சொற்கள் 

புரண்டு படுத்தன!

நான் நலமாகத்தான் 

இருக்கிறேன்;

என் நிழலுக்கு 

'கொரோனா' 

கோவில் கோபுரம் 

நகர்ந்து வந்தால்

அதற்கு  

"தேர்"

என்று பெயர்!

 எங்கள் ஊர் 

வார சந்தையில் 

அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது 

"பீட்சா"

பேசுவதற்கும்,

பேசாமல் இருப்பதற்கும் 

இடையில் இருப்பது

ஒரு சொல்.